Fazla Enerjiyi Harcama (Spencer, 1878)

Schiller ve Spencer’a göre oyun, çocuğun fazla enerjisini boşaltmak için ortaya koyduğu bir eylemdir. Biriken enerji çocukta gerilime neden olduğu için çocuk enerji boşaltımı için oyun oynar.

Rahatlama ve Dinlenme (Lazarus,1883)

Lazarus’ a göre çocuk, gündelik yaşantısı içerisinde enerjisinin büyük bir kısmını harcar ve harcadığı bu enerjiyi geri kazanmak zorundadır. Oyun, çocuğun gündelik yaşantısında kaybettiği enerjiyi geri kazanmasına, dinlenerek ve zihinsel olarak kendini yıpratacak aktivitelerden uzaklaşarak yeniden zihinsel olarak aktif hale gelmesine yardımcı olmaktadır.

İçgüdü ve Eylem

Gross’a göre oyun, ciddi, biyolojik amacı olan bir davranıştır ve temel amacı bir türün yavrularını içgüdüsel davranışlara hazırlamaktır. İnsana ait iki tür oyun vardır. Bunlardan ilki dövüşmek, kovalamak gibi eylemleri, ikincisi aile oyunları ve hayali oyunlar gibi sosyal eylemleri içeren oyunlardır. Çocuğun bu başlıklar altındaki oyunları oynaması, onu gelecek yaşantısına hazırlanır ve antisosyal eğilimlerden uzak tutar. (Gross, 1985)

Psikanalitik Oyun Teorileri

Psikanalizin kurucularından Freud’a göre oyun, çocukların arzularını gerçekleştirebileceği, kaygı verici zor duyguların ve düşüncelerin üstesinden gelebileceği, gerçek yaşamda kabul edilmeyecek ve tehlikeli olarak görülebilecek duygu ve eylemlerin açığa vurulabileceği güvenli bir alandır. Çocuk oyun oynayarak, farkında olmadığı içgüdü ve duygularını yansıtma ve deneyimleme fırsatı bularak kendi kişiliğini sergiler, hayallerini ve fantezi dünyasını keşfeder, duygularını yansıtır ve duygusal ihtiyaçlarını ifade eder.

Erikson oyunu “ego fonksiyonu” olarak ele almıştır ve çocuğun, psikososyal gelişim evrelerindeki krizleri sağlıklı bir şekilde atlatabilmek amacıyla oyun oynadığını, oyun aracılığıyla çevresini tanıyan çocuğun bu yolla karşılaşacağı stresli durumlarla nasıl baş edebileceğini öğrendiğini vurgulamıştır. (Freud, 1961; Erikson, 1985)

Bilişşel Gelişim Oyun Teorileri

Piaget’ye göre oyun kendi içinde bir bütündür, doğaçlamadır, eğlenceli bir etkinliktir, belli bir sıra ve mantık gerektirmez, çatışmalardan uzak, özgür bir ortamdır, içten güdümlüdür. Çocuklar doğuştan meraklı ve ilgililerdir, oyun oynayarak çevredeki nesneleri ve olayları keşfeder, araştırmalar ve denemeler yaparlar. Çocuk oyun esnasında aktif bir şekilde insanlarla ve nesnelerle ilişki kurarak bilgiyi kendi kendine öğrenir. (Piaget, 1962)

Vygotsky, çocuğun oyun esnasında sosyalleşerek kültürel öğeleri keşfettiğini ve yeni bilgiler öğrendiğini vurgulamıştır. Vygotsky’e göre “Çocuk oyunlarında alternatif çözüm yolları deneyerek farklı bakış açıları kazanmakta, kendi gizil güçlerini keşfetmekte ve bu yaşantılarını yetişkinlikte kullanmaktadır.”  (Vygotsky, 1966)